Ey insanlar! Allah'tan korkunuz. Dininize sýmsýký sarýlýnýz. Rabbinize tevekkül ediniz. Çünkü Allah'ýn dini ortadadýr. Allah'ýn kelimesi tamdýr, eksiksizdir.  

Hz. Ebubekir'in Hutbesi

Hz Ebubekir mescidin kapýsýnda devesinden indi. Çok üzgün olarak Allah rasulü'nün evine doðru gitti. Kýzý Aiþe'nin evinin önüne geldi, içeri girmek için izin istedi. Ýçeri girdiðinde Âlemlerin Efendisi vefat etmiþti. Yataðýnýn üzerinde öylece yatýyorlardý. Orada bulunan tüm kadýnlar onun etrafýnda toplanmýþlar ve mübarek yüzünü kapatmýþlardý. Hz. Ebubekir, Allah'ýn yüce Rasulune doðru yaklaþtý ve iki cihan güneþinin yüzünü açtý. Diz üstü çöktükten sonra efendiler efendisinin o mübarek yüzünü durmadan öptü ve aðladý... Sonra insanlara dönerek þöyle seslendi:

Hayatýmý elimde tutan Allah'a yemin ederim ki Hz. Peygamber vefat etmiþtir. Ey Allah'ýn Rasulü; Allah'ýn rahmeti senin üzerine olsun. Sen diriyken de ölüyken de ne güzelsin."dedi ve Allah Rasulünün yüzünü örttü.

Daha sonra mescide gitti ve minberin önünde insanlara þöyle seslendi: "Ey Allah'ýn kullarý! Oturunuz ve dinleyiniz." buyurdu. Hamd ve senadan sonra þehadet getirerek insanlara þöyle seslendi. Ey insanlar! Hz peygamber sizin aranýzda ve henüz saðken Allah u Teala kendisine ölümünü haber vermiþti. Bu ölümdür. Allah'tan baþka hiç kimse kalmaz. Ey Allah'ýn kullarý! Allah Teala Al-i Ýmran 144. ayet-i kerimesinde "Muhammed, ancak bir peygamberdir. Ondan önce de peygamberler geçti" buyurmuyor mu? Hz Ebubekir bu ayeti okuyunca Hz. Ömer insanlar içinden aniden doðrularak; "Kuran'da bu ayet var mýdýr? Allah'a yemin ederim ben böyle bir ayetin inmiþ olduðunu bugünden önce bilmiyordum" der. Hz Ebubekir bunun üzerine Zümer Suresi'nin 30. ayetini okur. "Allah, peygamberine kesinlikle sen de öleceksin, onlar da ölecek." Onun zatý hariç her þey fanidir. Hüküm ancak Onundur. Dönüþ ancak Onadýr. Sonra da Rahman suresinin 26. ayetini okur. "Yeryüzünde olan herkes fanidir. Onun celal ve ikram sahibi yüzü baki kalýr." buyurdu. Sonra da Al-i Ýmran Suresi 185. ayetini okuyarak devam etti. "her nefis ölümü tadýcýdýr. Siz ancak kýyamet gününde ecirlerinizi tam alýrsýnýz." buyurdu ve devam etti. Allah, Muhammed'e ömür verdi. Allah, dinini ayakta tutuncaya kadar onu serbest býraktý. O da Allah'ýn emrini tüm âleme yaydý. Allah'tan gelen peygamberliði insanlara anlattý. Allah yolunda cihat etti. Sonra bunun üzerine Allah(cc), onun canýný aldý ve ayný yol üzerinde sizi býraktý. Ancak uyarý ve þifadan yani Kuran'dan sonra helak olan helak olur. Kim ki Allah'ý Rab tanýyor ve Ona ibadet ediyorsa Allah diridir, ölmemiþtir. Kim ki Muhammed'e tapýyor ve onu ilah tanýyorsa, onun ilahý ölmüþtür. Ey insanlar! Allah'tan korkunuz. Dininize sýmsýký sarýlýnýz. Rabbinize tevekkül ediniz. Çünkü Allah'ýn dini ortadadýr. Allah'ýn kelimesi tamdýr, eksiksizdir. Allah, dinine yardým edene yardým eder ve dinin aziz kýlar. Allah'ýn kitabý aramýzdadýr. O nurdur, þifadýr. Allah, onunla Muhammedi kurtuluþa erdirmiþtir. Orada Allah'ýn helali ve haramý vardýr. Ey insanlar! Allah'a yemin ederim ki Allah'ýn mahlûklarýndan bizim aleyhimizde birleþenlerin hiçbirinden korkmam. Allah'ýn kýlýçlarý kýnlarýndan çekilmiþtir. Biz daha o kýlýçlarý býrakmamýþýzdýr. Kesinlikle biz, bize muhalefet edenle cihad edeceðiz. Týpký Rasulullah'la birlikte cihat ettiðimiz gibi...Hiç kimse kendi nefsinden baþkasýna saldýrmýþ sayýlmaz." buyurdu ve yanýndaki muhacirlerle Allah Rasulü'nün evine geldi. Mü'minlerin emiri Hz Ebubekir bir hutbe okudu ve þöyle buyurdu. Ey Allah'ýn kullarý! Þunu iyi bilin ki Allah'a samimiyetle ibadet ettiðiniz müddetçe rabbinize itaat etmiþ ve hakkýnýzý korumuþ olursunuz. Onun için yaþadýðýnýz günlerde borçlarýnýzý ödeyiniz ki gelecekte size azýk olsun ve ihtiyaç duyduðunuz zaman hazýr bulunsun. Ey Allah'ýn kullarý! Sizden önce geçen kavimleri düþünün. Dün neydiler? Bugün ne oldular? Yeryüzünü inþa eden o sultanlar þimdi nerede? Kendileri unutulduðu gibi isimleri de silindi. O kimseler sanki dünyaya hiç gelmemiþ gibi oldular. Sanki onlar bir hiçti. Sanki bu dünya da hiç yaþamamýþlardý. Kendileri karanlýk kabirde yatarken saray ve köþkleri yerle bir olmuþtur. Onlarýn hiçbirini görüyor musunuz? Ve ya onlardan bir fýsýltý olsun duyuyor musunuz? Ey Allah'ýn kullarý! Tanýdýðýnýz arkadaþ ve akrabalarýnýz þimdi nerede? Onlar da amellerinize misafir olmak için dünyadan gittiler. O kimselerin bazýsý kurtuluþa bazýsý da hüsrana uðramýþtýr. Þüphesiz Allah Teala'yla yarattýklarý arasýnda akrabalýk baðý yoktur ki Allah'tan özel bir muamele görsünler. Ey Allah'ýn kullarý! Ýnsanlarý Allah'ýn azabýndan ancak ona itaat etmek, emirlerine uymak kurtarabilir. Sonu ateþ olan keyifli bir hayatta hayýr yoktur. Sonu cennet olan sýkýntýlý bir hayatta da kötülük yoktur. Ben bunlarý size söyler hem kendim için hem de sizin için Allah'tan af dilerim.